Το
βιβλίο αυτό, στο οποίο βασίστηκε η
ταινία The Social Network, αφορά την ιστορία της ίδρυσης του Facebook. Ο Μαρκ
Ζάκερμπεργκ, ένας δευτεροετής φοιτητής στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, κατόρθωσε, με
την οικονομική ενίσχυση μερικών δεκάδων χιλιάδων δολαρίων από το συμφοιτητή και συνεργάτη του
Εντουάρντο Σάβερν, να δημιουργήσει μέσα σε δύο μόλις χρόνια (2003-2005) το
δημοφιλέστερο εργαλείο κοινωνικής δικτύωσης. Στη διαδικασία, ο Ζάκερμπεργκ
κατόρθωσε να γίνει ένας από τους νεαρότερους αυτοδημιούργητους δισεκατομμυριούχους.
Ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ
δεν ήταν κάποιος τυχαίος κομπιουτεράς φοιτητής. "Στο γυμνάσιο, υποτίθεται
πως ήταν ένα είδος σούπερ χάκερ...Σύμφωνα με τις φήμες, η Microsoft είχε
προσφέρει στον Μαρκ γύρω στα δύο εκατομμύρια δολάρια για να πάει να δουλέψει
γι' αυτούς - και παραδόξως ο Μαρκ είχε απορρίψει τη δελεαστική πρόταση."
..."Το Facebook είχε όλα τα στοιχεία ενός επιτυχημένου δικτυακού τόπου. Mια απλή ιδέα, ένα ελκυστικό περιεχόμενο και μια αίσθηση αποκλειστικότητας. Σαν
ένα Final Club αλλά ηλεκτρονικό." Το κυριότερο, ίσως: "Ο Μαρκ δε θα
επέτρεπε σε τίποτα και σε κανένα να σταθεί εμπόδιο στην εξέλιξη του
Facebook." Ενώ οι φίλοι και συνεργάτες του είχαν ως προτεραιότητα τις
σπουδές τους ή την κωπηλασία, αυτός εγκατέλειψε το Χάρβαρντ και εγκαταστάθηκε
"προσωρινά" στην Καλιφόρνια όπου και αφοσιώθηκε στο δημιουργικό πάθος
του.
Αυτή
είναι μια πραγματική ιστορία πως οι νέοι άνθρωποι μπορούν να αξιοποιήσουν τα
ταλέντα τους για να αλλάξουν τον κόσμο και πως οι υποδομές και το κατεστημένο
μιας χώρας μπορούν να τους βοηθήσουν, αλλά τουλάχιστον να μην τους εμποδίσουν,
για να πετύχουν πράγματα που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δε θα μπορούσαν να
φανταστούν.
Ενόσω η
Αμερική μπορεί να προσφέρει αυτή τη δυνατότητα στους νέους, αυτή θα είναι μια
πραγματική δημοκρατική υπερδύναμη. Στις ημέρες αυτές της οικονομικής κρίσης,
ανικανότητας και διαφθοράς, των εύηχων υψηλών πολιτικών στόχων και του μακροπρόθεσμου
οικονομικού σχεδιασμού για την καταπολέμηση τάχατε της φτώχιας και την αποτροπή
της καταστροφής του κόσμου από την υπερκατανάλωση και την παγκόσμια υπερθέρμανση, εάν η Ελλάδα και η
Ευρώπη θέλουν να πάνε μπροστά, είναι καιρός να αφήσουν τους νέους τους να
φανταστούν, να δημιουργήσουν και να ζήσουν στη δική τους εποχή.
